เมื่อพูดถึง ศิลปกรรมตกแต่งส่วนต่างๆของพระอุโบสถ ไม่ว่าจะเป็นช่อระกา หางหงส์ ซุ้มหน้าต่าง กระจัง หรือทุกๆชิ้นในตัวพระอุโบสถที่เป็นสีทองอร่ามนั้น ขอให้ทุกท่านทราบว่า นั่นคือ ทองคำแท้ ไม่ใช่ทาสีทอง โดยทุกชิ้นทำจากเซรามิกที่เผาด้วยความร้อนสูงแล้วเคลือบด้วยน้ำทองแท้ น้ำทองแท้ที่เคลือบลงไป ใช้กรรมวิธีหลอมละลายทองคำให้เป็นน้ำ แล้วเอาน้ำทองที่ได้จากการหลอมแทรกเข้าไปในเนื้อเซรามิก ดังนั้น เมื่อมองไปด้านบนของพระอุโบสถ เราจึงได้เห็นความสวยงามอร่ามตาขนาดนี้
แต่กว่าจะได้ความสวยงามขนาดนี้นั้น ทางคณะทำงาน ต้องนำเซรามิกมาปั้น – เผา – แล้วทุบ ปั้น-เผา-แล้วทุบ อยู่หลายรอบ เนื่องจากในยุค 2535 – 2542 ยังไม่เคยมีการทำเซรามิกเคลือบน้ำทองแท้ๆมาก่อน การปั้นขึ้นลาย ก็ทำแบบขนาดเท่าของจริง 1:1 นอกจากชิ้นใดที่มีขนาดใหญ่มากๆ ก็จะทำเป็นชิ้นส่วนประกอบกัน
ในระหว่างการเผาเซรามิกด้วยความร้อนสูงนั้น หากบางชิ้นงานบิดเบี้ยวไม่สมประกอบ ก็ต้องทุบทำลายทิ้ง แล้วก็ทำขึ้นใหม่ เพราะเป็นการทำไปศึกษาไป จึงใช้ทั้งเวลา เงิน และทองมากพอสมควร
ข้อมูลจาก : หนังสือ บันทึกเกร็ดการการสร้างพระอุโบสถวัดโสธรฯ
ภาพจาก : Fluke Suteepong